راهکارهای مقاوم‌سازی لرزه‌ای سازه‌های بتن آرمه (Seismic Rehabili
خلاصه
پس از زلزله 1971 سانفرناندو در کالیفرنیا و زلزله 1989 لوما پریتا در سانفرانسیسکو و زلزله نورثریج در سال 1994 و زلزله 1995 کوبه تغییرات عدیده‌ای در آیین نامه طراحی لرزه‌ای به خصوص در مناطق با لرزه‌خیزی زیاد بوجود آمد.
سازه‌های بتن آرمه موجود برای بارهای گرانشی و بارهای جانبی کمتر از آیین‌نامه‌های اخیر طراحی شده بودند و مشکلاتی چون عدم هم‌پوشانی و پیوستگی آرماتورهای طولی تیرها و ستونها، فواصل زیاد آرماتورهای عرضی و سنجاقی‌ها و خاموتهای باز با خم 90 درجه، کیفیت اجرای نامطلوب اعضای باربر، ازدحام آرماتور در محل اتصالات، عدم تأمین پوشش کافی، فقدان محصور شدگی در ناحیه مفصل خمشی و ... در پیکربندی و جزئیات سازه‌های طراحی شده قبل از سال 1970 به وضوح دیده می‌شد تا این که در دهه 90 میلادی ادراه فدرال مدیریت شرایط اضطراری FEMA براثر تحقیقات انجام شده اقدام به ارزیابی لرزه‌ای و روشهای تقویت و بازسازی سازه‌های موجود نمود و نتایج این تحقیقات را در قالب آیین نامه‌هایی ارائه داده است.
منبع : http://www.irancivilcenter.com
